Βιοσυντονισμός – Η ιστορία του Royal Raymond Rife και των υπέροχων ανακαλύψεών του

Βιοσυντονισμός - Η ιστορία του Royal Raymond Rife και των υπέροχων ανακαλύψεών του

Βιοσυντονισμός – Η ιστορία του Royal Raymond Rife και των υπέροχων ανακαλύψεών του 

Φανταστείτε προς στιγμήν, ότι έχετε περάσει πάνω από δύο δεκαετίες επίπονης εργαστηριακής έρευνας και ότι έχετε ανακαλύψει μία εξαιρετικά απλή ηλεκτρονική προσέγγιση στη θεραπεία, πρακτικώς, κάθε ασθενείας του πλανήτη που οφείλεται σε ιούς και βακτήρια. Πράγματι αυτή είναι μία εφεύρεση, που θα μπορούσε να βάλει τέλος στον πόνο και τη δυστυχία αμέτρητων εκατομμυρίων και να αλλάξει για πάντα τη ζωή στον πλανήτη. Φυσικά ο ιατρικός κόσμος θα έσπευδε να σας συγχαρεί δίνοντάς σας κάθε δυνατή επιβράβευση και χρηματικά έπαθλα που μπορεί να φανταστεί κανείς. Λογικά έτσι θα μπορούσε να γίνει, δε συμφωνείτε;

Δυστυχώς η μοίρα επιφύλαξε στην πιθανότατα μεγαλύτερη ιατρική ευφυΐα της γνωστής ιστορίας ακριβώς το αντίθετο από το προηγούμενο σενάριο. Στην πραγματικότητα, η ιστορία της ιατρικής βρίθει από περιπτώσεις ιδιοφυών ανθρώπων που προδόθηκαν από τις υστερόβουλες σκέψεις και τη ζηλοφθονία, αλλά ακόμη χειρότερα από την απληστία και το χρήμα.

Στο 19ο αιώνα, ο Semmelweiss πάσχιζε με όλες του τις δυνάμεις να πείσει τους χειρούργους ότι ήταν καλύτερο να αποστειρώνουν τα όργανά τους και να ακολουθούν διαδικασίες αποστείρωσης. Ο Παστέρ χλευαζόταν επί έτη για τη θεωρία του ότι τα μικρόβια μπορούν να προκαλούν ασθένειες. Μεγάλο πλήθος οραματιστών της ιατρικής πέρασαν τα πάνδεινα αμφισβητώντας το στάτους κβο του εκάστοτε ιατρικού κόσμου, μεταξύ των οποίων ο Roentgen με τις ακτίνες Χ, ο Morton για την ‘παράλογη’ ιδέα του περί αναισθησίας  και ο Harvey για τη θεωρία  περί της κυκλοφορίας του αίματος. Μεταξύ άλλων τις τελευταίες δεκαετίες είναι και οι W.F. Koch, Revici, Burzynski, Naessens, Priore, Livingston-Wheeler, και ο Hoxsey..

Η ορθόδοξη ιατρική των πολλών χρημάτων δυσανασχετεί και επιζητεί να εξουδετερώσει η / και  να καταστρέψει οποιονδήποτε αμφισβητεί τις πεποιθήσεις της. Συχνά ο οραματιστής που αμφισβητεί πληρώνει βαρύ τίμημα για την ‘αίρεσή’ του.

Συνεχίζοντας, έχετε μόλις ανακαλύψει μία νέα θεραπεία, που μπορεί να εξαλείψει κάθε μικροβιακή ασθένεια, αλλά μέχρι τώρα, τόσο εσείς όσο και η εκπληκτική σας θεραπεία είστε ακόμη άγνωστοι. Τι κάνετε στη συνέχεια; Μα, φυσικά τα ερευνητικά ιδρύματα και οι εκπαιδευτικοί οργανισμοί θα καλωσόριζαν την είδηση για την απίστευτη ανακάλυψή σας. Δε θα συγκινηθούν στην είδηση, ότι έχετε μία θεραπεία για τις ίδιες ασθένειες, τις οποίες επίσης προσπαθούν να θεραπεύσουν λαμβάνοντας εκατομμύρια δολαρίων κάθε έτος; Ίσως όμως όχι, αν αυτό σημαίνει και το τέλος της χρηματοδότησής τους. Κι αυτοί έχουν δάνεια και χρέη και έχουν να ζήσουν και τις οικογένειές τους. Άρα, μάλλον θα πρέπει να αφαιρέσετε από τους υποστηρικτές σας τα ερευνητικά ιδρύματα.

Ίσως θα μπορούσατε να δώσετε την ανακάλυψή σας στη φαρμακοβιομηχανία, λογικά θα είχε τεράστιο ενδιαφέρον για τους προστάτες αυτούς της ανθρωπότητας, σωστά; Θυμηθείτε, όμως, μόλις ανακαλύψατε μία καθολική θεραπεία που καθιστά άχρηστα τα περισσότερα φάρμακα, και έτσι η φαρμακοβιομηχανία δε θα συγκινηθεί και τόσο ακούγοντας τα νέα της εφευρέσεώς σας. Στην πραγματικότητα τα μεγάλα κεφάλια μάλλον θα προσπαθούσαν να εξασφαλίσουν, ότι η τεχνολογία σας, που εξαφανίζει τις ανθρώπινες ασθένειες, δε θα δει  ποτέ το φως της δημοσιότητας, εμποδίζοντας τη λήψη αδείας από τις αρχές.

Ας υποθέσουμε τώρα, ότι η καταπληκτική σας θεραπεία είναι ένα ηλεκτρονικό όργανο, του οποίου το μόνο λειτουργικό κόστος είναι το κόστος του ηλεκτρικού ρεύματος. Είναι απολύτως αβλαβής για τους ασθενείς, οι οποίοι μπορούν να αναρρώσουν χωρίς την απώλεια των μαλλιών τους, της θαλπωρής του σπιτιού τους και των οικονομιών τους. Έτσι, χάρη στην θεραπεία σας, δεν υπάρχει πλέον λόγος για τους καρκινοπαθείς να πληρώνουν πάνω από 100 εκατομμύρια δραχμές ανά ασθενή καταλήγοντας ετοιμοθάνατοι από την χημειοθεραπεία, τις ακτινοβολίες και τους ακρωτηριασμούς.  Τελικά, φαίνεται ότι δεν θα είναι εύκολο να βρείτε συμμάχους μεταξύ των ογκολόγων, των ακτινολόγων και των χειρούργων, έτσι δεν είναι;

Μπορείτε ωστόσο να απευθυνθείτε στα νοσοκομεία και τις μεγάλες κλινικές. Πόσο όμως θα συγκινηθούν από μία θεραπεία, που μπορεί να διεξαχθεί στο γραφείο οποιουδήποτε ιατρού και εξουδετερώνει την ασθένεια προτού καν νοσηλευθεί ο ασθενής; Χάρη στην εφεύρεσή σας, το προσωπικό όλων αυτών των επιχειρήσεων και οργανισμών θα μείνει άνεργο.

Μήπως οι ασφαλιστικές εταιρείες; Φυσικά θα ήταν ευτυχείς από την εξοικονόμηση των εξόδων νοσηλείας – τουλάχιστον όσες δεν έχουν ιδιόκτητες κλινικές, -όπου πλέον το προσωπικό θα περιφέρεται περιμένοντας κάποιον να σπάσει το πόδι του ή να τραυματιστεί σε κάποιο αυτοκινητιστικό ατύχημα- και επιπλέον θα ήταν ευτυχείς όσες δεν έχασαν τους ασφαλισμένους τους εξ’ αιτίας της εφεύρεσής σας και τέλος όσες δεν έχουν κάποιο απόθεμα φαρμάκων προς κατανάλωση. Μάλλον τελικά θα πρέπει να ξεχάσετε και τις ασφαλιστικές εταιρείες.

Φαίνεται τελικά, ότι θα έχετε γενικότερα πρόβλημα με το ιατρικό κατεστημένο, έτσι δεν είναι;

Πιθανότατα οι μόνοι σύμμαχοι που θα έχετε θα είναι οι ίδιοι οι ασθενείς και οι προοδευτικοί γιατροί που βλέπουν την αλλαγή αυτή περισσότερο σαν ευκαιρία, και όχι σαν απειλή στο προσοδοφόρο τους μονοπώλιο. Αυτοί θα σας λατρέψουν. Αλλά αυτοί δεν κινούν τα νήματα.

Η ιστορία που ακολουθεί αφορά μια τέτοια εντυπωσιακή θεραπεία και την κατάληξή της. Σε μία από τις πιο μαύρες σελίδες της γνωστής ιστορίας, η εκπληκτική αυτή ηλεκτρονική θεραπεία σαμποταρίστηκε και θάφτηκε από μία ομάδα αδίστακτων ανθρώπων. Έχει εμφανιστεί και πάλι στον κόσμο των περιθωριακών / εναλλακτικών θεραπειών από τα μέσα της δεκαετίας του ’80.

Η ιστορία που ακολουθεί είναι η ιστορία του Royal Raymond Rife και των υπέροχων ανακαλύψεων και ηλεκτρονικών οργάνων του.

Αν δεν έχετε ξανακούσει για τον Rife, ετοιμαστείτε να θυμώσετε και να εκπλαγείτε για το τι κατάφερε αυτός ο σπουδαίος άνθρωπος για λογαριασμό μας και πώς αυτό που πέτυχε τελικά εξαφανίστηκε πρακτικώς από τον πλανήτη. Όμως, μην προχωρήσετε στην τελική σας κρίση και απόφαση για τα γραφόμενα προτού ολοκληρώσετε την ανάγνωση του κειμένου.

Φυσικά, πολλοί μπορούν να θεωρούν όλα αυτά ένα διασκεδαστικό κείμενο επιστημονικής φαντασίας. Παρ’ όλα αυτά, για όσους είναι πρόθυμοι να κάνουν οι ίδιοι μία έρευνα, στο κείμενο αυτό θα αναφερθούν αρκετοί επώνυμοι και αξιοσέβαστοι γιατροί και ιατρικές αρχές που συνεργάστηκαν με τον Rife, καθώς επίσης και τεχνικές λεπτομέρειες  της δημιουργίας του.

Πάντως, τελικά ο μόνος τρόπος να αποφανθείτε αν υφίσταται τέτοια θεραπεία είναι να την δοκιμάσετε οι ίδιοι. Η ιατρική βιβλιογραφία είναι γεμάτη από παραποιημένες ‘επτασφράγιστες’ δοκιμές κλινικών ερευνών, τα αποτελέσματα των οποίων είναι ήδη προαποφασισμένα από τα συμφέροντα των εταιρειών που εμπλέκονται. Εφόσον ακολουθούνται οι νόμιμες διαδικασίες χρήσης των συσκευών, είναι στη διακριτική σας ευχέρεια να πειραματιστείτε με αυτή την αβλαβή θεραπεία.

Ας επιστρέψουμε όμως στην ιστορία του πιο εκπληκτικού πρωτοπόρου της ιατρικής του 20ου αιώνα.  Ο Royal Raymond Rife ήταν ένας ιδιοφυής επιστήμων που γεννήθηκε το 1888 και πέθανε το 1971. Αφού σπούδασε στην Ιατρική Σχολή του Παν/μίου John Hopkins, ο Rife ανέπτυξε τεχνολογία που στις μέρες μας είναι ακόμη ευρέως διαδεδομένη στα πεδία της οπτικής, των ηλεκτρονικών, της ραδιοχημείας, της βιοχημείας, της βαλλιστικής και της τεχνολογίας πτήσεων. Είναι φυσιολογικό να πει κανείς, ότι, ουσιαστικά, ο Rife ανέπτυξε μόνος του την βιοϊατρική.

Έλαβε 14 μεγάλα βραβεία και διακρίσεις για το έργο του και έγινε Επίτιμος Διδάκτωρ του Παν/μίου της Χαιδελβέργης. Στα 66 χρόνια που διήρκεσε ο σχεδιασμός και η κατασκευή ιατρικών οργάνων,  εργάστηκε για την εταιρεία οπτικών Zeiss Optics, για την κυβέρνηση των ΗΠΑ και για διάφορους ιδιώτες ευεργέτες. Ο πιο αξιοσημείωτος είναι ο εκατομμυριούχος Henry Timkin, ο πασίγνωστος κατασκευαστής ρουλεμάν.

Επειδή ο Rife ήταν αυτοδίδακτος σε πολύ διαφορετικά επιστημονικά πεδία, έψαχνε απαντήσεις χωρίς να περιορίζεται από τις άτεγκτες επιστημονικές απόψεις της εποχής του. Ήταν ειδικός σε τόσο διαφορετικούς τομείς, ώστε ουσιαστικά κατείχε τις δεξιότητες και τη γνώση μίας ολόκληρης ομάδας επιστημόνων και τεχνικών ενός μεγάλου αριθμού διαφορετικών επιστημονικών πεδίων. Επομένως, όπου χρειαζόταν μία νέα τεχνολογία για την επίτευξη ενός νέου στόχου, ο Rife απλώς την εφεύρισκε   και την υλοποιούσε μόνος του.

Στις εφευρέσεις του Rife ανήκουν μεταξύ άλλων ένα μικροσκόπιο ετεροδύνωσης (heterodyning) της υπεριώδους ακτινοβολίας , ένας μικροδιαχωριστής ύλης και ένας μικροβραχίονας. Αν κατανοήσετε σε βάθος τα επιτεύγματα του Rife, μπορεί τελικά να καταλήξετε στο συμπέρασμα ότι διέθετε ένα από τα πιο χαρισματικά και ευέλικτα επιστημονικά μυαλά της ανθρώπινης ιστορίας.

Στα 1929 ο Rife είχε ολοκληρώσει το πρώτο μικροσκόπιο ιών. Το 1933 είχε πλέον τελειοποιήσει την τεχνολογία αυτή και δημιούργησε το απίστευτα πολύπλοκο Καθολικό Μικροσκόπιο, που αποτελείτο από περίπου 6.000 διαφορετικά τμήματα και είχε τη δυνατότητα να μεγεθύνει κατά 60.000 φορές τα αντικείμενα. Με το απίστευτο αυτό μικροσκόπιο, ο Rife έγινε ο πρώτος άνθρωπος που είδε ζωντανό ιό και μέχρι πρόσφατα  το Καθολικό Μικροσκόπιο ήταν το μοναδικό που μπορούσε να δει ζωντανούς ιούς.

Τα σύγχρονα ηλεκτρονικά μικροσκόπια σκοτώνουν ακαριαία οτιδήποτε εξετάζουν, βλέποντας μόνο τα στατικά τους υπολείμματα. Το μικροσκόπιο του Rife μπορούσε να δει την  ορμητική δραστηριότητα των ζωντανών ιών καθώς αλλάζουν μορφή, ώστε να προσαρμοστούν στις αλλαγές του περιβάλλοντός τους, καθώς πολλαπλασιάζονται γρήγορα σαν αποτέλεσμα της καρκινογένεσης και καθώς μετασχηματίζουν τα υγιή κύτταρα σε καρκινικά.

Πώς όμως το κατάφερε αυτό ο Rife σε μία εποχή που τα ηλεκτρονικά και η ιατρική ακόμη εξελίσσονταν; Ακολουθούν μερικές τεχνικές λεπτομέρειες για να καθησυχαστούν οι σκεπτικιστές… Ο Rife με μεγάλη επιμέλεια κατάφερε να προσδιορίσει τις φασματικές υπογραφές κάθε μικροβίου χρησιμοποιώντας μία σχισμοειδή φασματοσκοπική διάταξη. Στη συνέχεια περιέστρεφε πρίσματα χαλαζία προκειμένου να εστιάσει φως συγκεκριμένου μήκους κύματος στον μικροοργανισμό που εξέταζε. Το μήκος κύματος αυτό επιλεγόταν επειδή η συχνότητά της δέσμης ταυτιζόταν με τη συχνότητα της φασματικής υπογραφής του μικροβίου, με βάση το τεκμηριωμένο πλέον δεδομένο, ότι κάθε μόριο ταλαντούται με μία διακριτή ιδιοσυχνότητα.

Τα άτομα που συνδέονται για να σχηματίσουν ένα μόριο συγκρατώνται με έναν ομοιοπολικό δεσμό που εκπέμπει και απορροφά τη δική του συγκεκριμένη ηλεκτρομαγνητική συχνότητα. Κάθε μόριο έχει μία μοναδική τέτοια ιδιοσυχνότητα, που είναι διαφορετική από οποιουδήποτε άλλου μορίου.  Ο συντονισμός ενισχύει το φως όπως ακριβώς δύο κύματα του ωκεανού αλληλοενισχύονται όταν συμβάλλουν.

Το αποτέλεσμα της χρήσης ενός συντονισμένου μήκους κύματος είναι, ότι οι μικροοργανισμοί που είναι αόρατοι στο λευκό φως, ξαφνικά γίνονται ορατοί με μία έντονη λάμψη φωτός όταν εκτεθούν σε συχνότητες κυμάτων που τους συντονίζουν.

Με τον τρόπο αυτό ο Rife ήταν σε θέση να βλέπει φυσιολογικά αόρατους οργανισμούς και να τους παρατηρεί  καθώς προσβάλλουν ιστούς. Η ανακάλυψη αυτή του επέτρεπε να βλέπει οργανισμούς που δεν μπορούσαν να φανούν με τα συνήθη μικροσκόπια.

Περισσότεροι από το 75% των οργανισμών που μπορούσε να δει ο Rife με το Καθολικό Μικροσκόπιο είναι ορατοί μόνο στο υπεριώδες φως. Όμως το υπεριώδες φως δεν είναι αντιληπτό από τον άνθρωπο. Η ευφυΐα του Rife του επέτρεψε να υπερβεί αυτόν τον περιορισμό χρησιμοποιώντας μία τεχνική, που πρωτοχρησιμοποιήθκε στην εκπομπή ραδιοκυμάτων, και ονομάζεται ετεροδύνωση (‘heterodyning’). Συγκεκριμένα φώτισε το μικρόβιο (συνήθως έναν ιό ή βακτήριο) με δύο διαφορετικά μήκη κύματος της ίδιας συχνότητας υπεριώδους φωτός που ταυτίζεται με την φασματική υπογραφή του μικροβίου. Τα δύο αυτά μήκη κύματος  αναμειγνύονταν στα σημεία επαφής τους. Η ανάμειξη αυτή ήταν στην πράξη ένα νέο κύμα με μεγαλύτερο μήκος κύματος, που όμως ήταν ορατό από το ανθρώπινο μάτι. Με τον τρόπο αυτό ο Rife έκανε φανερά τα μικρόβια χωρίς να τα σκοτώνει, κάτι που δεν μπορούν να κάνουν τα ηλεκτρονικά μικροσκόπια.

Την εποχή εκείνη ο Rife ήταν τόσο περισσότερο προχωρημένος από τους συναδέλφους του της δεκαετίας του ’30, ώστε δεν μπορούσαν να καταλάβουν τι έκανε χωρίς να επισκεφτούν  το εργαστήριο του Rife στο Σαν Ντιέγκο για να δουν κι οι ίδιοι το Μικροσκόπιο Ιών. Και πολλοί έκαναν αυτό ακριβώς.

Μία εξ’ αυτών ήταν η Virginia Livingston. Τελικώς μετακόμισε από το Νιου Τζέρσευ στη γειτονιά του Rife (Point Loma στο Σαν Ντιέγκο) και έγινε συχνή επισκέπτης του εργαστηρίου του. Η Virginia Livingston θεωρείται στην συχνά εποχή μας ως η πρώτη που εντόπισε τον οργανισμό που προκαλεί τον καρκίνο στον άνθρωπο, με βάση δημοσιεύσεις της που έγιναν πρώτη φορά το 1948.  Στην πράξη όμως ο Rife είχε εντοπίσει τον ιό αυτό … το 1920!

Στην πραγματικότητα ο Rife από το 1920 και μετά έκανε πάνω από 20.000 αποτυχημένες απόπειρες να μετατρέψει υγιή κύτταρα σε καρκινικά. Τελικά το κατάφερε όταν ακτινοβόλησε τον ιό του καρκίνου, τον οδήγησε μέσω ενός εξαιρετικά λεπτού φίλτρου ιών από πορσελάνη και τον ενέχυσε σε πειραματόζωα. Χωρίς μέχρι τότε να είναι βέβαιος ότι ο ιός αυτός προκαλεί καρκίνο, τελικά διαπίστωσε ότι προκλήθηκαν διαδοχικά 400 όγκοι από την ίδια καλλιέργεια του ιού. Κατέγραψε τα πάντα σχολαστικά σε φιλμ και φωτογραφίες. Ονόμασε τον ιό του καρκίνου  ‘Cryptocides primordiales’.

Η Virginia Livingston στα άρθρα της τον μετονόμασε σε ‘ProgenitorCryptocides’. Στα άρθρα της ωστόσο δεν ανέφερε ποτέ τον Rife. Στην πραγματικότητα ο Rife έτυχε ελάχιστης αναγνώρισης για τις μνημειώδεις ανακαλύψεις του. Ήταν ένας ήσυχος, σεμνός επιστήμων, αφοσιωμένος στις ανακαλύψεις του και όχι στη φιλοδοξία, τη φήμη και τη δόξα. Η απέχθειά του για τα παρασκήνια της ιατρικής (τα οποία  μπορούσε να αγνοεί χάρη σε γενναιόδωρες προσφορές ιδιωτών ευεργετών) του δημιούργησε πρόβλημα στη συνέχεια, όταν βρέθηκε αντιμέτωπος με πανίσχυρες δυνάμεις. Δεν προξενεί κατάπληξη το γεγονός, ότι ελάχιστοι γνωρίζουν το Rife στις μέρες μας, αφού τα ίδια συμφέροντα είχαν τη δύναμη να εμποδίζουν τις δημοσιεύσεις του σε ιατρικά περιοδικά.

Εν τω μεταξύ ξέσπασε μεγάλη διαφωνία μεταξύ όσων είχαν δει τους ιούς να μεταλλάσσονται στα μικροσκόπια του Rife και όσους δεν το είχαν κάνει. Αυτοί που κατεδίκαζαν την άποψη αυτή χωρίς προηγούμενη έρευνα, όπως ο ισχυρός Δρ. Thomas Rivers, υποστήριζαν ότι δεν υπάρχουν τέτοιοι οργανισμοί.

Επειδή το δικό του μικροσκόπιο δεν τους εντόπιζε, ο Rivers επιχειρηματολογούσε ότι «δεν υπάρχει βάση για να πιστέψουμε τη θεωρία αυτή». Το ίδιο επιχείρημα λέγεται και στις μέρες μας όσον αφορά άλλες εναλλακτικές θεραπείες. Αν δεν υπάρχει ήδη ως θεραπεία, τότε δεν είναι αποδεκτή. Τίποτε δεν μπορεί να πείσει ένα μυαλό που δεν θέλει να καταλάβει. Οι περισσότεροι που τον κατηγορούσαν δεν είχαν δει ποτέ τα μικροσκόπια του Σαν Ντιέγκο…Οι αεροπορικές μετακινήσεις στη δεκαετία του ’30 ήταν δύσκολες, πρωτόγονες και επικίνδυνες. Έτσι, η διαμάχη για τον κύκλο ζωής των ιών κατέληξε υπέρ αυτών που δεν είδαν ποτέ (ακόμη και τα σύγχρονα ηλεκτρονικά μικροσκόπια δείχνουν στατικές εικόνες, και όχι την εξέλιξη του κύκλου ζωής των ιών).

Παρόλα αυτά, πολλοί επιστήμονες και γιατροί έχουν από τότε επιβεβαιώσει την ανακάλυψη του ιού του καρκίνου και της ποικιλόμορφης φύσης του, χρησιμοποιώντας τεχνικές darkfield (σκοτεινού πεδίου), το μικροσκόπιο του Naessens και εργαστηριακά πειράματα. Ο Rife επιπλέον συνεργαζόταν με τους κορυφαίους επιστήμονες της εποχής του οι οποίοι επίσης επικύρωσαν και υποστήριξαν διάφορες πτυχές της δουλειάς του. Σε αυτούς περιλαμβάνονται οι: E.C. Rosenow, Sr. (Chief of Bacteriology,Mayo Clinic); Arthur Kendall (Director, Northwestern Medical School);  Δρ.George Dock (παγκοσμίου φήμης); Alvin Foord (διάσημος παθολόγος);Rufus Klein-Schmidt (Πρόεδρος του USC); R.T. Hamer (Superintendent,Paradise Valley Sanitarium; Δρ. Milbank Johnson (Διευθυντής της Αμερικανικής Ιατρικής Ένωσης της Νότιας Καλιφόρνιας – SouthernCalifornia AMA); Whalen Morrison (Διευθυντής Χειρουργικής, Santa FeRailway); George Fischer (Νοσοκομείο Παίδων Childrens Hospital, N.Y.);Edward Kopps (Κλινική Metabolic Clinic, La Jolla); Karl Meyer (HooperFoundation, S.F.); M. Zite (Chicago University) κα

 

Ο Rife αγνόησε τη διαμάχη, προτιμώντας να επικεντρωθεί στη βελτίωση της μεθόδου του για την εξολόθρευση αυτών των μικροσκοπικών θανατηφόρων ιών. Χρησιμοποίησε για το σκοπό την ίδια αρχή με την οποία τους έκανε ορατούς: το συντονισμό.

Αυξάνοντας την ένταση της συχνότητας με την οποία πάλλονται συνήθως τα μικρόβια αυτά, ο Rife αύξησε την φυσική τους ταλάντωση μέχρι αυτά να διαλυθούν από φυσική καταπόνηση. Ο Rife ονόμασε τη συχνότητα αυτή ‘mortal oscillatory rate’ (θανατηφόρος ρυθμός ταλάντωσης) ή ‘MOR’, και οι συχνότητες αυτές δεν έβλαπταν τους περιβάλλοντες ιστούς.

Η βασική αρχή μπορεί να γίνει κατανοητή χρησιμοποιώντας το παράδειγμα της χρήσης μίας νότας υψηλής συχνότητας για να σπάσουμε ένα ποτήρι: Τα μόρια του γυαλιού είδη πάλλονται σε κάποιο πολλαπλάσιο (αρμονική) της συχνότητας της νότας. Επειδή όλα τα αντικείμενα εκτός από το ποτήρι έχουν διαφορετική ιδιοσυχνότητα, η νότα δεν πειράζει τίποτε εκτός από το γυαλί. Υπάρχουν εκατοντάδες τρισεκατομμυρίων διαφορετικών συχνοτήτων και κάθε είδος και μόριο έχει τη χαρακτηριστική του ιδιοσυχνότητα.

Ο Rife ξόδεψε πολλά χρόνια, πολλές φορές δουλεύοντας 48 συνεχόμενες ώρες, μέχρι να ανακαλύψει τις συχνότητες που καταστρέφουν τον έρπη, την πολυομυελίτιδα, τη μηνιγγίτιδα, τον τέτανο, τη γρίπη και ένα πολύ μεγάλο αριθμό επικίνδυνων οργανισμών που προκαλούν ασθένειες.

Το 1934 το Πανεπιστήμιο USC (University of Southern California) δημιούργησε  μία Ειδική Επιτροπή Ιατρικής Ερεύνης, με σκοπό την θεραπεία καρκινοπαθών  τελευταίου σταδίου του νοσοκομείου PasadenaCounty Hospital στο εργαστήριο του Rife στο Σαν Ντιέγκο. Η ομάδα περιελάμβανε γιατρούς και παθολόγους με αντικείμενο την εξέταση των ασθενών μετά από 90 ημέρες, εφόσον ήταν ζωντανοί.

Μετά από 90 ημέρες θεραπείας, η Επιτροπή συμπέρανε ότι το 86.5% των ασθενών είχαν θεραπευθεί τελείως. Η θεραπεία στη συνέχεια προσαρμόστηκε στο υπόλοιπο 13.5%, που επίσης ανταποκρίθηκε στις επόμενες 4 εβδομάδες. Το συνολικό ποσοστό θεραπείας ήταν 100%.

Στις 20 Νοεμβρίου 1931, σαραντατέσσερεις   από τις επιφανέστερες ιατρικές προσωπικότητες τίμησαν τον Royal Rife με ένα επίσημο γεύμα που ονομάστηκε Το Τέλος Όλων των Ασθενειών.

Το 1939 σχεδόν όλοι αυτοί οι γιατροί και επιστήμονες ηρνούντο ότι είχαν συναντήσει οποτεδήποτε ως τότε τον Rife. Τι ήταν όμως αυτό που έκανε τόσους πολλούς έγκυρους ανθρώπους να πάθουν ‘απώλεια μνήμης’; Φαίνεται, ότι τα νέα για τα θαύματα με τη θεραπεία ασθενών τελικού σταδίου έφτασαν και σε άλλους αποδέκτες. Θυμηθείτε την υποθετική ερώτηση:  Τι θα συνέβαινε αν ανακαλύπτατε τη θεραπεία όλων σχεδόν των ασθενειών; Τώρα θα το ανακαλύψετε…

Αρχικά έγινε μία ευθεία απόπειρα εξαγοράς του Rife. Ό Morris Fishbein, που είχε αποκτήσει όλες τις μετοχές της Αμερικανικής Ιατρικής Εταιρείας το 1934, έστειλε έναν δικηγόρο στο Rife με μία προσφορά ‘που δεν μπορούσε να αρνηθεί’. Ο Rife αρνήθηκε. Τους όρους της προσφοράς μπορεί να μην τους γνωρίζουμε, αλλά γνωρίζουμε τους όρους που πρότεινε ο Fishbein στο Harry Hoxsey για τον έλεγχο της βοτανοθεραπείας του για τον καρκίνο. Οι συνεργάτες του Hoxsey,  εφόσον ήταν ικανοποιημένοι από τη θεραπεία, θα έπαιρναν για 9 χρόνια όλα τα κέρδη και ο Hoxsey θα ξεκινούσε να εισπράττει μετά το 10% των κερδών. Ο Hoxsey προτίμησε να εισπράττει όλα τα κέρδη μόνος του. Όταν ο Hoxsey αποφάσισε να απορρίψει τον Fishbein, αυτός χρησιμοποίησε τις πανίσχυρες πολιτικές διασυνδέσεις του, ώστε ο Hoxsey να συλληφθεί 125 φορές σε 16 μήνες. Οι κατηγορίες (με βάση το γεγονός ότι δεν είχε άδεια εξασκήσεως επαγγέλματος) απορρίπτονταν από το δικαστήριο, αλλά η καταπόνηση οδήγησε τον Hoxsey στην παράνοια.

Όμως ο Fishbein πρέπει να κατενόησε, ότι η στρατηγική αυτή δεν θα ήταν αποτελεσματική με τον Rife.  Πρώτον, ο Rife διέθετε άδεια εξασκήσεως επαγγέλματος. Άρα μία δίκη θα σήμαινε ότι θα εμφανίζονταν υπερασπιστικές καταθέσεις των ιατρικών αυθεντιών που συνεργάζονταν με τον Rife. Επιπλέον η υπεράσπιση θα δράττονταν αναμφίβολα της ευκαιρίας να παρουσιάσει τα στοιχεία της ερεύνης του 1934 με το USC. Το τελευταίο όμως πράγμα που θα ήθελε η φαρμακοβιομηχανία ήταν μία δημόσια δίκη για μία ανώδυνη θεραπεία που θεράπευσε το 100% καρκινοπαθών τελευταίου σταδίου και δεν κόστισε τίποτε περισσότερο από λίγο ηλεκτρικό ρεύμα. Θα έδινε στο κοινό την ιδέα ότι δεν θα χρειαζόταν πλέον τα φάρμακα.

Τέλος, ο Rife είχε ξοδέψει δεκαετίες συγκεντρώνοντας επιμελώς στοιχεία της εργασίας του, μεταξύ των οποίων φιλμ και φωτογραφίες.  Επομένως στην περίπτωση του Rife χρειαζόταν άλλη τακτική…

Τα πρώτα κρούσματα ήταν σταδιακές μικροκλοπές στοιχείων, φωτογραφιών, φιλμ και εγγράφων από το εργαστήριο του Rife. Οι ένοχοι δεν βρέθηκαν ποτέ.

Στη συνέχεια, καθώς ο Rife πάσχιζε για να επαναδημιουργήσει τα απωλεσθέντα δεδομένα (σε μία εποχή χωρίς φωτοτυπίες και υπολογιστές)  κάποιοι βανδάλισαν το πολύτιμο μικροσκόπιό του. Εκλάπησαν μερικά από τα 5.682 κομμάτια του, ενώ νωρίτερα ένας εμπρησμός κατέστρεψε το πολλών εκατομμυρίων δολαρίων εργαστήριο Burnett Lab στο Νιου Τζέρσευ, ακριβώς λίγο πριν οι επιστήμονές του ανακοινώσουν την επιβεβαίωση του έργου του Rife. Όμως το τελικό χτύπημα έγινε αργότερα, όταν η αστυνομία κατάσχεσε παρανόμως τα υπολείμματα ερεύνης 50 ετών.

Στη συνέχεια το 1939, οι πράκτορες μίας οικογένειας που ήλεγχε την φαρμακοβιομηχανία βοήθησαν τον Philip Hoyland, ώστε να κάνει μία ασήμαντη αγωγή εναντίον των ίδιων των συνεταίρων του στην εταιρεία Beam Ray Corporation. Αυτή ήταν η μόνη εταιρεία που έφτιαχνε τα εργαλεία παραγωγής συχνοτήτων (ο Rife δεν ήταν συνέταιρος). Ο Χόυλαντ έχασε, αλλά η καθοδηγούμενη νομική προσβολή του έφερε το επιθυμητό αποτέλεσμα: η εταιρεία χρεωκόπησε λόγω μεγάλων νομικών εξόδων. Και στη διάρκεια της οικονομικής ύφεσης των ΗΠΑ, αυτό σήμαινε ότι η εμπορική παραγωγή των συγκεκριμένων εργαλείων και εξαρτημάτων έπαυε τελείως.

Θυμηθείτε επιπλέον, τι θα σήμαινε μία καθολική θεραπεία για τα νοσοκομεία και τα ερευνητικά ιδρύματα. Οι γιατροί που προσπάθησαν να υπερασπιστούν τον Rife έχασαν την χρηματοδότησή τους και τις συνεργασίες τους με τα νοσοκομεία.

Από την άλλη ξοδεύτηκαν πολλά χρήματα για να εξασφαλιστεί, ότι όσοι είχαν δει τη θεραπεία του Rife θα την ξεχνούσαν με οποιοδήποτε χρηματικό τίμημα χρειαζόταν. Θυμηθείτε ότι σήμερα η θεραπεία ενός καρκινοπαθούς κοστίζει πάνω από 100 εκ. δραχμές. Μιλάμε για ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΗ επιχείρηση.

Έτσι, ο Arthur Kendall, ο Διευθυντής της Ιατρικής Σχολής του NorthwesternSchool, που συνεργάστηκε με τον Rife, δέχθηκε περίπου 250.000$ ώστε να αποσυρθεί ‘ξαφνικά’ στο Μεξικό. Την εποχή της οικονομικής κρίσης αυτό το ποσό ήταν εξωπραγματικό.

Ο Δρ. George Dock, μία ακόμη εξέχουσα μορφή που συνεργαζόταν με τον Rife, σιώπησε χάρη σε μία τεράστια δωρεά, μαζί με τις υψηλότερες τιμές που μπορούσε να λάβει από την Αμερικανική Ιατρική Ένωση. Κοντολογίς, όλοι -πλην των Δρ. Couche και του Δρ. Milbank Johnson- εγκατέλειψαν το έργο του Rife και ξανασχολήθηκαν με τη συνταγογράφηση φαρμάκων.

Για να τελειώσει η δουλειά, τα περιοδικά ιατρικής, που στηρίζονται σχεδόν αποκλειστικά σε έσοδα από τις φαρμακευτικές εταιρείες και ελέγχονται από την Αμερικανική Ιατρική Ένωση, αρνούνταν να δημοσιεύσουν άρθρα οποιωνδήποτε για τη μέθοδο του Rife. Λόγω αυτού του γεγονότος μία ολόκληρη γενιά φοιτητών ιατρικής αποφοίτησε χωρίς να έχει ακούσει τίποτε για την εργασία του Rife.

Το μέγεθος ενός τέτοιου απίστευτου εγκλήματος ξεπερνά οποιαδήποτε μαζική σφαγή της ιστορίας. Ο καρκίνος μας επισκέπτεται σιωπηλά, όμως το 1960 οι απώλειες από τον μικροσκοπικό αυτό ιό ξεπερνούσαν τις απώλειες όλων των πολέμων των ΗΠΑ. Το 1989 εκτιμήθηκε ότι το 40% των κατοίκων των ΗΠΑ θα προσβληθούν από καρκίνο κάποια στιγμή της ζωής τους.

Στη διάρκεια της ζωής του ο Rife είχε γίνει μάρτυρας της εξέλιξης από τα κάρα στα αεροπλάνα, αλλά ταυτόχρονα είδε την επιδημική αύξηση του καρκίνου από το 1/24ο του πληθυσμού στο ένα τρίτο στα 1971 όταν πέθανε.

Επίσης έγινε μάρτυρας τις εμφανούς μεγέθυνσης της Αμερικανικής Ένωσης για τον Καρκίνο, του ιδρύματος Salk Foundation και πολλών άλλων που μάζεψαν εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια για ασθένειες που είχε ήδη θεραπεύσει στο εργαστήριό του στο Σαν Ντιέγκο. Σε μία συγκεκριμένη χρονική περίοδο εστάλησαν για έγκριση από τον Οργανισμό Φαρμάκων 176,500 φάρμακα κατά του καρκίνου. Αρκούσαν ‘ευνοϊκά’ αποτελέσματα για μόνο το 1/6 των περιπτώσεων που χρησιμοποιήθηκαν για να πάρουν την άδεια! Επιπλέον πολλά από αυτά είχαν ποσοστό θνησιμότητας 14-17%. Όταν συνέβαινε κάποιος θάνατος από το φάρμακο, αλλά όχι από τον καρκίνο, η υπόθεση χαρακτηριζόταν ως ‘επιτυχής’ ή ΄μερική ανάκαμψη’, αφού ο ασθενής δεν πέθαινε από τον  καρκίνο! Στην πραγματικότητα ήταν ένας αγώνας δρόμου, ώστε να φανεί ποιος θα σκοτώσει τον ασθενή πρώτος: ο καρκίνος ή το φάρμακο.

Το μοιραίο συμπέρασμα στο οποίο κατέληξε ο Rife, ήταν ότι οι ανακαλύψεις μιας ζωής όχι μόνο είχαν αγνοηθεί, αλλά και θα θάβονταν μαζί του. Στο σημείο αυτό, σταμάτησε πλέον να παράγει νέα πράγματα και αφιέρωσε το τελευταίο τρίτο της ζωής του ψάχνοντας ανακούφιση στο ποτό. Αυτό μείωσε τον πόνο και την επίγνωση των 50 χρόνων χαμένης προσπάθειας ενώ εκατομμύρια άνθρωποι συνέχιζαν να υποφέρουν χωρίς λόγο, μόνο και μόνο για θησαυρίζουν ελάχιστοι. Και το ίδιο ισχύει και σήμερα.

Το 1971, ο Royal Rife πέθανε λόγω συνδυασμού βάλιουμ και αλκοόλ στην ηλικία των 83 ετών. Ίσως η συνεχής του έκθεση στις δικές του συχνότητες να βοήθησε το σώμα του να αντέξει τα τελευταία χρόνια κακομεταχείρισης.

Ευτυχώς, ο θάνατός του δεν ήταν και το τέλος της ηλεκτρονικής του θεραπείας. Μερικοί ανθρωπιστές γιατροί κα μηχανικοί επαναδημιούργησαν τα εργαλεία συχνοτήτων του και διατήρησαν την ευφυΐα του ζωντανή. Η τεχνολογία αυτή έγινε γνωστή στο κοινό ξανά το 1986 με την έκδοση του βιβλίου  «Η θεραπεία του καρκίνου που πέτυχε» («The cancer cure that worked») του Barry Lynes, αλλά και με τη δημοσίευση άλλων δεδομένων για τον Rife και το μνημειώδες έργο του.

Έτσι, αν δεν αρκείστε σε σποραδικά αποτελέσματα απλών καταστάσεων, προτείνεται να χρησιμοποιείτε για τις προσωπικές σας έρευνες μόνο εξοπλισμό υψηλής ποιότητος και με τις σωστές και αποδεδειγμένα σωστές διαδικασίες.  Αν το κάνετε, μπορεί να ανακαλύψετε ότι τίποτε δεν μπορεί να συγκριθεί με την χρήση αυτών των ασφαλών και ελεγμένων μέσα στο χρόνο συχνοτήτων (πολλές εδώ και πάνω από 65 χρόνια) και όλα αυτά χωρίς φάρμακα, χειρουργεία ή ακτινοβολίες.

Κάποια μέρα το όνομα του Royal Raymond Rife μπορεί να πάρει τη σωστή του θέση ως γίγαντα της σύγχρονης ιατρικής. Μέχρι τότε, η θαυμαστή του τεχνολογία παραμένει διαθέσιμη μόνο σε όσους ενδιαφέρονται να την αναζητήσουν. Παρ’ όλο που είναι εντελώς νόμιμο για τους χορτοφάγους να θέλουν να σώζουν ζώα, η ευφυής τεχνολογία συχνοτήτων του Rife παραμένει ταμπού για την ορθόδοξη ιατρική, διότι θέτει διαρκώς σε κίνδυνο το μονοπώλιο της διεθνούς φαρμακοβιομηχανίας που ελέγχει τη ζωή και τον θάνατο της συντριπτικής πλειοψηφίας των κατοίκων αυτού του πλανήτη.

ΠΗΓΗ ΑΡΘΡΟΥ

Επισκεφθείτε επίσης τα παρακάτω λινκ:

http://en.wikipedia.org/wiki/Royal_Rife 

http://educate-yourself.org/cn/cancercurethatworked1997.shtml

This entry was posted in ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΟΜΟΡΦΙΑ on by .

About ilias_dn@yahoo.gr

Ονομάζομαι Ηλίας Γρατσίας και είμαι παθιασμένος Δικτυωτής. Δουλειά μου είναι να βοηθάω, να καθοδηγώ και να δείχνω τον τρόπο, σε όσους θέλουν να αποκτήσουν οικονομική ελευθερία και αυτοδιαχείριση της ζωής τους και του χρόνου τους, μέσω του καταπληκτικού και πολύ δυναμικού επαγγελματικού οχήματος, που ονομάζεται ΔΙΚΤΥΑΚΟ ΜΑΡΚΕΤΙΝΓΚ. Σου εύχομαι καλή περιήγηση στο BLOG μου, και εύχομαι το υλικό που θα βρεις εδώ, να σε βοηθήσει στην εξέλιξη σου, ως άνθρωπο και ως επαγγελματία. Για οτιδήποτε χρειαστείς, μην διστάσεις να επικοινωνήσεις μαζί μου, μέσω των πολλαπλών τρόπων επικοινωνίας, που θα βρεις σε αυτό εδώ το BLOG